SIĘ DZIEJE! - Wyszkowski Inkubator Pozarządowy

Nie tylko aktywność zawodowa wypełnia ich czas – prócz niej bardzo ważne miejsce zajmuje praca na rzecz innych, a także praca nad sobą i dla siebie, która przynosi efekty: jest podziwiana, oklaskiwana i uznawana przez ludzi.

Powstała w 2003 r. staraniem duszpasterzy parafii Św. Idziego by służyć pomocą, a także organizowaniem akcji uwrażliwiających na potrzeby innych ludzi. W minionych latach zostało w niej podjętych szereg programów profilaktycznych, skierowanych przede wszystkim do ludzi młodych. Fundacja IDZIK - oczyma Roberta Szulca, dyrektora zarządu.

Wyszkowski Inkubator Pozarządowy (WIP) zaprasza organizacje obywatelskie do współdziałania. Odbyły się już pierwsze spotkania, wymieniono się informacjami, rozpoczęto przygotowania do jesiennego Forum Organizacji Sektora Obywatelskiego w Wyszkowie.

Stowarzyszenie Rozwoju Wsi „Julin” to grupa rodziców, która po likwidacji szkoły przez samorząd łochowski postanowiła zjednoczyć się i powołać stowarzyszenie w celu dalszego prowadzenia szkoły. Ich główną misją było ocalić szkołę, budynek, jej dorobek, wspomnienia i wysiłek włożony w jej obecny kształt przez wszystkich, którzy kiedykolwiek byli zaangażowani w jej rozwój. Grupa ta zawalczyła o możliwość nauki małych dzieci blisko domu i postarała się o ich lepszy rozwój. W ten sposób powstałą Katolicka Publiczna Szkoła Podstawowa „Julin” im. Heleny i Ignacego Jana Paderewskich w Kaliskach koło Łochowa.

Obecne formy demokracji nie zdają egzaminu. System polityczny, który deklarował pełne uczestnictwo obywateli w podejmowaniu decyzji ich dotyczących i kształtowaniu ich życia – zawodzi. Wciąż wzrastający odsetek tych, którzy nie głosują – bo nie wierzą, że ma to jakieś znaczenie, bo nie ufają tym, którzy są wybierani, bo sądzą, że elity są skorumpowane i służą tylko swoim własnym interesom – świadczy, że demokracja pogrąża się w coraz większym kryzysie. Nie rośnie poziom uczestnictwa w stowarzyszeniach. Prowadzi to do sytuacji, kiedy władza państwowa reprezentuje tylko interesy wąskich grup społecznych, często jedynie grup uprzywilejowanych, które poprzez uczestnictwo we władzy umacniają swoją polityczną i gospodarczą pozycję. Jeżeli jest tak, że w wyborach głosują i są wybierani przede wszystkim przedstawiciele elit ekonomicznych, jeżeli jest tak, że większość partii politycznych reprezentuje interesy grup ekonomicznie silnych, ponieważ trzy czwarte społeczeństwa udziału w tych wyborach nie bierze – trzeba zaproponować alternatywę w stosunku do systemu, który coraz słabiej wyraża potrzeby olbrzymiej części społeczeństwa.

Wolontariusz to ten, kto dobrowolnie i bez wynagrodzenia pracuje na rzecz drugiego człowieka. O młodych wolontariuszach w Wyszkowie rozmawiałam z Danutą Przybysz, koordynatorem Koła Wolontariuszy przy Zespole Szkół nr 2.

Przyroda ma moc sprawczą. Jej piękno jest wszechogarniające i silnie wpływa na emocje człowieka. Czy tego chce, czy nie. Czy zdaje sobie sprawę z owego oddziaływania, czy nie. Dla natury nie ma to znaczenia. Ona po prostu jest. Jej sprawczość, ponadczasowość, wielkość są nieodgadnione.

Początek tej historii jest jednocześnie końcem jednego z akapitów mojego ostatniego artykułu pt. „Pozostał piękny widok”. Ta część tekstu poświęcona losowi willi Fusieckich winą za rozebranie budowli o unikalnym dla miasta znaczeniu historycznym obarczała obecnego właściciela terenu. Rzeczywistość okazuje się jednak po raz kolejny o wiele bardziej barwna i nieprzewidywalna.

Przy wsparciu Wyszkowskiego Inkubatora Pozarządowego, wieloletnia instruktor tańca pracująca do niedawna w Wyszkowskim Ośrodku Kultury „Hutnik”, Jola Wiśniewska, powołała do istnienia fundację taneczną. Obok niej w Zarządzie Fundacji pracować będą Martyna i Tomasz Busławscy, Blanka Wiśniewska i Łukasz Prochacki. Do Rady Fundacji zaproszenie przyjęli Agnieszka Prokopowicz, Robert Amirian, Artur Bajll, Artur Laskowski i Piotr Płochocki.

Utrzymanie oświaty w dotychczasowym kształcie jest coraz bardziej uciążliwe dla gminnych samorządów. Rządowych subwencji nie wystarcza, by w stu procentach finansować placówki oświatowe. Wójtom i burmistrzom trudno jest zdecydować, czy ważniejsze jest dobro ucznia i rodziców, czy może gminne inwestycje.

Spotkanie z dr Anetą Obcowską, kierownik Przychodni dla Osób Bezdomnych w Warszawie Stowarzyszenia Lekarze Nadziei.

Spółdzielczość kojarzy się dziś najczęściej z PRL-em, ze spółdzielniami mieszkaniowymi, mleczarskimi i sklepami „Społem”. Trzeba sobie jednak uświadomić, że spółdzielczość sięga korzeniami zamierzchłych czasów i stała się przed ponad półtora wiekiem ogromnym społeczno-ekonomicznym ruchem samoobrony i samopomocy, bazującym na naturalnych ludzkich instynktach kooperacji i solidarności. Że twórcy powstających w XIX wieku pierwszych spółdzielni czerpali inspiracje z trzech wielkich prądów kształtujących się w tamtej epoce, a wywodzących się z tradycji socjalistycznej, solidarystyczno-chrześcijańskiej i liberalnej. I że mimo fundamentalnych różnic miedzy tymi prądami, wszystkie stworzyły podobnie funkcjonujące, efektywne i konkurencyjne – także w najwyżej rozwiniętych gospodarkach świata – spółdzielcze przedsiębiorstwa, skutecznie broniące interesów swoich członków i społeczności, w których działały, i kładące podwaliny pod nurt, który obecnie nazywamy gospodarką społeczną, stanowiącą, jak się nieraz mówi, „ekonomiczną twarz” społeczeństwa obywatelskiego.

17 maja ukazało się czwarte wydanie pisma Się Dzieje!

W czerwcu 2012 roku mają zostać uruchomione pierwsze stacje długo wyczekiwanego przez warszawiaków systemu miejskich wypożyczalni rowerowych. W pierwszym etapie (do sierpnia 2012 r.) uruchomionych zostanie 50 stacji na 1000 rowerów - na Ursynowie, Bielanach i w Śródmieściu. Stanie się tak, jeśli Urząd Miejski szybko rozstrzygnie ogłoszony w marcu przetarg. Wybrany w przetargu operator będzie nim zarządzał przez cztery lata. Za wdrożenie i eksploatację systemu "Warszawskiego Roweru Publicznego" będzie odpowiadał Zarząd Transportu Miejskiego - rowery mają być uzupełnieniem komunikacji zbiorowej. Cały system - 120 stacji i 2000 rowerów - ma być gotowy do marca 2013 roku.

Często patrzymy z zazdrością na kraje z długą i nieprzerwaną historią demokracji i tworzenia społeczeństwa obywatelskiego. Nasza historia, tworzona przez wiele dramatycznych okresów burzących dorobek poprzednich pokoleń, jest aktualnie w niepowtarzalnym momencie budowania świadomych podstaw obywatelskiego społeczeństwa. Wspomniane historyczne doświadczenia uczą nas, że społeczeństwo obywatelskie jest absolutna podstawą demokracji. Aby je wykształcić potrzebnie są odpowiednie mechanizmy dające szansę rozwoju inicjatywom społecznym jak i powstania konkretnych impulsów.