SIĘ DZIEJE! - Wyszkowski Inkubator Pozarządowy

Żyjemy w pędzie – każdy zajęty swoimi sprawami. Troszczymy się głównie o to, by mieć z czego żyć, utrzymać siebie i rodzinę. Do czasu, gdy zaczyna szwankować zdrowie. Wtedy intensywnie zabiegamy o jego poprawę, bo bez tego nie jesteśmy w stanie zarabiać. Czy nasza aktywność musi się ograniczać tylko do tych obszarów? Czy i co warto robić jeszcze, a może przede wszystkim?

W wyniku przemian ustrojowych, jakie dokonują się w Polsce od 1989 roku, samorządy lokalne i regionalne, jak również władze centralne mają swobodę w decydowaniu o kierunkach rozwoju zarządzanych obszarów, ale coraz bardziej są zależne od warunków otoczenia i mechanizmów gospodarki rynkowej. Ta sytuacja wymaga od władz publicznych wszystkich szczebli struktur terytorialnych nowych umiejętności myślenia i działania, aby wykorzystać szanse rozwojowe, które tkwią w zasobach gmin, powiatów, województw i całego kraju, ale też sprostać różnym zagrożeniom.

Gdyby dane było mi zasmakować małej podróży w czasie, cofając się gdzieś do roku 1949 czy 1950, usiąść wygodnie na plaży nieopodal Latoszka i utkwić skupione spojrzenie na panoramie naszego miasta, najprawdopodobniej, pomimo ogromnego powojennego smutku, promieniałbym jednocześnie wielkim entuzjazmem. Oto zupełnie niespodziewanie nadarzyła się szansa zbudowania tego miasta od nowa, już z pełną świadomością przestrzeni, miłością atmosfery, dbałością o detal, niepozostawiona przypadkowi i niechlujnemu pośpiechowi. Szansa, którą, jak się okazuje z perspektywy sześćdziesięciu lat, trzy pokolenia wyszkowian skutecznie zmarnowało.

To co mówimy, wpisane jest w to, kim jesteśmy. To, jak myślimy – świadczy o tym, w jakich realiach żyjemy. Nie jesteśmy sami sobie sterem i okrętem, chociaż bardzo chcielibyśmy. Wszystko ma swój kontekst. Otoczenie. Realia egzystencji. Religia. Filozofia narodu. Jego historia. Polityka. Edukacja i jej cele. Nikt nie żyje w oderwaniu od rzeczywistości.

W dzisiejszych czasach nie każdy młody człowiek spędza wolny czas przed komputerem. Nawet w chłodne dni na tyłach Zespołu Szkół przy ulicy Geodetów można spotkać osoby, które odnalazły swój własny oryginalny sposób na życie. W każdej wolnej chwili suną na dwóch lub czterech kółkach, a dzięki inicjatywie swojej i ludzi im przychylnych mają przestrzeń do rozwijania tych aktywności.

Wolontariusz (łac. voluntarius) to dobrowolny ochotnik. Wolontariat zaś to dobrowolna, bezpłatna (bez wynagrodzenia) i świadoma praca na rzecz innych, całego społeczeństwa, wykraczająca poza więzi koleżeńskie i związki rodzinne.

Ministrantura jest nieocenioną, a chyba trochę niedocenioną formą aktywności chrześcijańskiej. Warto zastanowić się jaką rolę może odegrać w rozwoju życia.

Wrogiem wszelkiego rodzaju aktywności życiowej nie jest wiara lub jej brak, a… bierność. Gdy głównym pochłaniaczem energii życiowej ludzi stają się czynności wykonywane rutynowo, machinalnie, bezrefleksyjnie. Gdy obok wykonywania czynności niezbędnych do życia, utrzymania się starcza czasu jedynie na spotkania towarzyskie i wielogodzinne oglądanie telewizji lub gry komputerowe.

W życiu każdego młodego człowieka przychodzi czas, kiedy kończy edukację i musi sobie zorganizować dorosłe życie – znaleźć pracę, mieszkanie, usamodzielnić się i dalej rozwijać. Jak trudny jest to czas, nie trzeba mówić. Jak trudno o zatrudnienie w młodym wieku, każdy wie. Jednak w największej mierze to, jak sobie radzą młodzi ludzie w tym trudnym czasie, zależy od ich zaradności i determinacji.

Wyobraźmy sobie taką sytuację… Wychodzimy rano z domu, ale zamiast szpilek czy marynarki wkładamy buty sportowe i kurtkę przeciwdeszczową. Wyruszamy do pracy. Po kilku minutach na skrzyżowaniu spotykamy koleżankę w podobnym stroju, która czeka na czerwonym świetle. Przyłączamy się i razem pedałujemy w stronę biura. Na parkingu spotykamy szefa, który właśnie zsiada ze swojego roweru i odpina rzepy odblaskowe z nogawek. Brzmi dziwnie?

Rowery zasilają projektor prezentujący filmy edukacyjne dla lokalnych społeczności. Filmy prezentują trudne położenie populacji goryli górskich w ich naturalnym środowisku w Ugandzie.

Gdy państwo jest niewydolne, gdy nie można liczyć na instytucjonalną pomoc, budzi się oddolna siła, aby działać, aby zmienić i wypełniać te przestrzenie, w których wiele osób oczekuje na wsparcie. W taki sposób powstało wyszkowskie Koło Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. O Stowarzyszeniu i życiu osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich rodzin opowiada Urszula Mikołajczyk, przewodnicząca Zarządu Koła w Wyszkowie. Za kilka miesięcy minie 18. rocznica powołania wyszkowskiego Koła Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym.

Przy wsparciu Wyszkowskiego Inkubatora Pozarządowego powstały w powiecie wyszkowskim dwie pierwsze organizacje obywatelskie: Fundacja Nad Bugiem i Wyszkowski Uniwersytet Trzeciego Wieku.