SIĘ DZIEJE! - Wyszkowski Inkubator Pozarządowy

Podstawowym warunkiem przejmowania władzy przez społeczników jest posiadanie dobrze ukształtowanego systemu wartości demokratycznych i wysokiej kultury politycznej. Władza to służba i odpowiedzialność. Służba znacznie trudniejsza niż w organizacji.

Paradoksalnie czasami działając spoza polityki możemy więcej osiągnąć. Politycy są często skrępowani rozmaitymi zależnościami. Dobrze przemyślane akcje obywatelskie, które umiejętnie wywierają efekt, bywają skuteczniejsze.

Jeżeli chcemy zmian w kraju, to musimy ludzi przygotowanych do działalności publicznej zachęcać, żeby brali byka za rogi. Narzekamy, ze polityka jest do niczego, to dlaczego nie wypychać do niej ludzi, którzy mają doświadczenie w pomaganiu innym?

Wydanie „Się Dzieje”, które trzymacie Państwo w ręku, jest ostatnim sfinansowanym w ramach projektu „Wyszkowski Inkubator Pozarządowy” (WIP) z Europejskiego Funduszu Społecznego. Ale wierzę, że to nie ostatnie wydanie „Się Dzieje” w ogóle.

O ŁODZI

Zamawiający będzie mógł wprowadzić wymóg w stosunku do wykonawców dotyczący zatrudniania na umowy o pracę osób wykonujących zadania związane z przedmiotem zamówienia publicznego.

– Większość problemów w Polsce, nie tylko społecznych, również gospodarczych, politycznych, bierze się z tego, że nie jesteśmy wdrażani do działań wspólnotowych – uważa Grzegorz Tymoszyk, prezes Fundacji „Umbrella”, koordynator Wrocławskiego Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych „Sektor 3”.

Fundacja Drabina Rozwoju w partnerstwie z miastem Ostrołęka przygotowała program psychoedukacyjny „Story cheering – innowacyjna metoda aktywizacji zawodowej młodzieży zagrożonej wykluczeniem”.

Poniżej podałem Ci kilkadziesiąt pytań, skonstruowanych w ten sposób, by zweryfikować cechy Twojego charakteru, skłonności, przyzwyczajenia. Nie po to, byś się załamał twierdząc, iż nie masz cech przedsiębiorcy, ale po to byś poznał, JAKIM TYPEM PRZEDSIĘBIORCY JESTEŚ! Pewnych postaw i zachowań, które na gruncie działalności są konieczne, można się nauczyć!

Dużo ostatnio w mediach o Papuszy, filmie zrealizowanym przez Joannę Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze. Zadaję sobie pytanie czemu i czym tak bardzo poruszył? Innym tempem – długością filmu, scenami pokazanymi niemal bez ruchu kamery, długimi rozmowami, biało-czarnymi obrazami, historią życia Bronisławy Wajs, tytułowej lalki? Pokazaniem coraz mniej zrozumiałego dla nas świata Cyganów? Głośnym wołaniem Romów, którzy każą nam usłyszeć: pozwólcie nam być sobą!? Nawet jeśli jesteśmy od was inni, a może właśnie dlatego…