Fundraising, czyli profesjonalne pozyskiwanie funduszy (część druga)
(Zam: 07.07.2013 r., godz. 16.17)Idea fundraisingu wynika ze wspólnotowości, dlatego sprawdza się w otwartych, dojrzałych społeczeństwach demokratycznych, w których działa wiele różnej wielkości organizacji społecznych. Mnogość obywatelskich inicjatyw jest źródłem efektywności mechanizmu fundraisingu. Dzięki tej różnorodności, w połączeniu z umiejętnym zarządzaniem współczesnymi kanałami komunikowania się, dochodzi do efektywnego skojarzenia społecznej wrażliwości z odpowiednio przedstawionymi problemami.
Precyzyjny sposób komunikacji w ramach fundraisingu korzysta ze sprzężenia zwrotnego, bowiem poszukiwanie pomocy natrafia na równie silną wolę i chęć pomocy. Opisany schemat wymaga jednak określonego wsparcia technicznego oraz różnorodności społeczno-kulturowej. Ogólnym trendem jest zachodząca ewolucja pozyskiwania funduszy w kierunku pozyskiwania szeroko rozumianej pomocy. Nie wynika to jednak z braku gotowości do przekazywania środków pieniężnych na określone cele społeczne. Wręcz przeciwnie. Organizacje społeczne w krajach rozwiniętych nie dążą w swoich akcjach do pozyskiwania środków finansowych, gdyż nie występuje w tym zakresie deficyt. Prośba o wsparcie często sprowadza się do zaangażowania, uczestnictwa, empatii, wytworzenia odpowiedniej struktury postaw. Coraz częściej procesy fundraisingowe są nastawione na pozyskiwanie wolontariuszy, którzy wykonują wiele zadań i prac społecznych bardziej systematycznie, konsekwentnie i z większym zaangażowaniem, niż wynajęci w tym celu pracownicy. Fundraiserzy to często także wolontariusze lub pracownicy o określonych zarobkach, których dochody nie mają charakteru prowizyjnego, co związane jest z etyką i etosem pracy w organizacjach pożytku publicznego.
Znajomość nowych mediów jest ciągle najbardziej perspektywicznym i najtańszym sposobem dotarcia do odbiorców. Wspomniane powyżej zaawansowanie technologiczne oraz różnorodność ma swoje odbicie w nowoczesnych platformach społecznościowych obecnych w internecie. Jest to idealny punkt wyjścia do tworzenia społeczności wokół idei, celów, konkretnych przedsięwzięć. Aktualnie to wiodący model pozyskiwania środków dla różnego typu projektów. Wykorzystywany także z powodzeniem w zbieraniu środków przez organizacje pozarządowe. Proces ten został nazwany jako crowdfunding. Nazwa wywodzi się bezpośrednio od formy finansowania projektu przez społeczność, która jest wokół tych projektów zorganizowana. Jak widać idea opiera się o założenie znane z pozyskiwania funduszy poza siecią, gdy duża ilość drobnych darczyńców stanowi wiodący mechanizm finansowania. Podobnie, jak w przypadku tradycyjnego komunikowania z darczyńcami, tak i w przypadku crowdfundingu niezbędny jest warsztat opierający się na metodyce pracy, planowaniu i umiejętnej, transparentnej komunikacji.
Dla crowdfundingu środowiskiem naturalnym jest internet. Internauci są nie tylko biernymi odbiorcami treści, ale też coraz częściej czują się odpowiedzialni za promowanie informacji wartościowych, godnych uwagi. Powoli zaczyna się budowanie odpowiedzialnych relacji w internecie, które jest elementem oddolnego budowania społeczeństwa obywatelskiego niezbędnego do zaistnienia sprzężenia zwrotnego – informacja o problemie i chęć pomocy w jego rozwiązaniu wynikająca ze wspólnotowego myślenia.
Internet rządzi się jednak bezlitosnymi prawami dostępu i przetwarzania szybkiej informacji. Internauta w ciągu kilku sekund powinien zorientować się jakie autor projektu ma wobec niego oczekiwania, jaki jest cel i w jaki sposób ma przekazać darowiznę. W komunikacie powinna się znaleźć informacja nt. całej kwoty potrzebnej do realizacji projektu oraz czas, w którym projektodawca będzie przeprowadzał kwestę. Bardzo czytelnym sposobem przedstawienia założeń wsparcia dla danej sprawy jest informacja o wykorzystaniu konkretnej kwoty dla rozwiązania problemu np. „każde 30 złotych to jedna godzina rehabilitacji dla chorych dzieci”. Przykład strony przygotowanej do przekazywania darowizn on-line, która odniosła sukces to np. www.znajdz30zlotych.pl
Mechanizm crowdfundingu wyrósł ze społecznego zaangażowania w projekty, które nie mogą lub nie mają szans na sukces w realiach komercyjnych, np. w niezależne filmy dokumentalne itp. Idea wsparcia takiego projektu zakłada wynagrodzenie przez projektodawcę osób wpłacających pieniądze na rzecz projektu, w formie wcześniej ustalonej np. kopii filmu. Oczywiście w przypadku zbiórki publicznej wpłacający są darczyńcami i nie otrzymują nic w zamian. Granica między obiema formami finansowania jest jednak dość płynna. W crowdfundingu zdarzają się formy wynagrodzenia fundatorów mające charakter symboliczny. W ramach zbiórek na cele publiczne, społeczne łatwo sobie wyobrazić korzyści, które z jego realizacji będą czerpać także darczyńcy. Dlatego ta forma finansowania ma szczególne znaczenie dla projektów wspólnotowych, których realizacja wymaga zrzeszenia wokół celu, z którego później wspólnie będą korzystać udziałowcy – beneficjenci. Jest to szczególnie popularne dla budowania lub poprawiania lokalnej infrastruktury. Dowodem na to są zakończone sukcesem tego tupu projekty realizowane w Polsce, czego przykładem są schody przy ul. Chwiałkowskiego w Poznaniu. Autor projektu wpadł na pomysł, by pomalować i wyremontować szare schody, oszpecające część miasta. Projekt ogłosił na stronie polakpotrafi.pl. Odzew był olbrzymi. Uzbierano bowiem 347% kwoty potrzebnej do realizacji.
Metodą crowdfundingu jest współpraca organizacji pożytku publicznego z operatorem usług internetowych takich jak usługi pocztowe, komunikatory, portale. Przykładem kampanii fundraisingowej, która działa w ten sposób jest Skrzynka Pełna Marzeń (www.skrzynkapelnamarzen.pl). Fundacja Mam Marzenie otrzymuje od firmy Onet część przychodów z reklam zamieszczanych w jej poczcie. Niewątpliwie jest to rozwiązanie gwarantujące obustronną korzyść. Fundacja nie musi się angażować w tworzenie autonomicznej strony i internetowej prezentacji i dbać o jej pozycjonowanie korzystając z licznych odbiorców Onetu. Ten zaś zamieszczając informację o wsparciu fundacji podnosi swój prestiż w oczach użytkowników, którzy zważywszy na szczytny cel być może chętniej klikają na reklamy, podnosząc ogólne zyski internetowego operatora.
Czy selekcja wywołana kryzysem wyeliminuje tradycyjne dotychczas metody pozyskiwania funduszy? Czy zostaną one wyparte przez crowdfunding? Dla szeregu projektów to na pewno najszybsza droga do zdobycia środków, równocześnie odzew, z jakim spotyka się dany projekt daje wyobrażenie o jego pozytywnej społecznej roli, o tym czy rzeczywiście w opinii społecznej jest on potrzebny, a nie ma charakteru jedynie biurokratycznego bytu służącego transferom pieniędzy, po których nie zostanie korzystny ani trwały ślad. Na pewno nie jest to odpowiedź na wszystkie problemy trzeciego sektora w pozyskiwaniu środków na swoją działalność. Obecny czas niewątpliwie sprzyja nauce i budowaniu kadr, które skutecznie i z pasją będą budować organizacje pozarządowe na miarę oczekiwań polskiego społeczeństwa obywatelskiego.
Dagmara Chłopicka
Ludzie nie dają niczego za nic.
Fundraising to nie żebractwo, ani prośba o przysługę. To wymiana. Satysfakcja za pieniądze.
Zastanów się, co naprawdę dostaje donator i jak się to ma do jego interesu osobistego.
Prosisz o sfinansowanie usługi, na której tej osobie zależy. Dajesz jej szansę, aby zmieniła coś w świecie.
Pansa.org
Znajomość nowych mediów jest ciągle najbardziej perspektywicznym i najtańszym sposobem dotarcia do odbiorców. Wspomniane powyżej zaawansowanie technologiczne oraz różnorodność ma swoje odbicie w nowoczesnych platformach społecznościowych obecnych w internecie. Jest to idealny punkt wyjścia do tworzenia społeczności wokół idei, celów, konkretnych przedsięwzięć. Aktualnie to wiodący model pozyskiwania środków dla różnego typu projektów. Wykorzystywany także z powodzeniem w zbieraniu środków przez organizacje pozarządowe. Proces ten został nazwany jako crowdfunding. Nazwa wywodzi się bezpośrednio od formy finansowania projektu przez społeczność, która jest wokół tych projektów zorganizowana. Jak widać idea opiera się o założenie znane z pozyskiwania funduszy poza siecią, gdy duża ilość drobnych darczyńców stanowi wiodący mechanizm finansowania. Podobnie, jak w przypadku tradycyjnego komunikowania z darczyńcami, tak i w przypadku crowdfundingu niezbędny jest warsztat opierający się na metodyce pracy, planowaniu i umiejętnej, transparentnej komunikacji.
Dla crowdfundingu środowiskiem naturalnym jest internet. Internauci są nie tylko biernymi odbiorcami treści, ale też coraz częściej czują się odpowiedzialni za promowanie informacji wartościowych, godnych uwagi. Powoli zaczyna się budowanie odpowiedzialnych relacji w internecie, które jest elementem oddolnego budowania społeczeństwa obywatelskiego niezbędnego do zaistnienia sprzężenia zwrotnego – informacja o problemie i chęć pomocy w jego rozwiązaniu wynikająca ze wspólnotowego myślenia.
Internet rządzi się jednak bezlitosnymi prawami dostępu i przetwarzania szybkiej informacji. Internauta w ciągu kilku sekund powinien zorientować się jakie autor projektu ma wobec niego oczekiwania, jaki jest cel i w jaki sposób ma przekazać darowiznę. W komunikacie powinna się znaleźć informacja nt. całej kwoty potrzebnej do realizacji projektu oraz czas, w którym projektodawca będzie przeprowadzał kwestę. Bardzo czytelnym sposobem przedstawienia założeń wsparcia dla danej sprawy jest informacja o wykorzystaniu konkretnej kwoty dla rozwiązania problemu np. „każde 30 złotych to jedna godzina rehabilitacji dla chorych dzieci”. Przykład strony przygotowanej do przekazywania darowizn on-line, która odniosła sukces to np. www.znajdz30zlotych.pl
Mechanizm crowdfundingu wyrósł ze społecznego zaangażowania w projekty, które nie mogą lub nie mają szans na sukces w realiach komercyjnych, np. w niezależne filmy dokumentalne itp. Idea wsparcia takiego projektu zakłada wynagrodzenie przez projektodawcę osób wpłacających pieniądze na rzecz projektu, w formie wcześniej ustalonej np. kopii filmu. Oczywiście w przypadku zbiórki publicznej wpłacający są darczyńcami i nie otrzymują nic w zamian. Granica między obiema formami finansowania jest jednak dość płynna. W crowdfundingu zdarzają się formy wynagrodzenia fundatorów mające charakter symboliczny. W ramach zbiórek na cele publiczne, społeczne łatwo sobie wyobrazić korzyści, które z jego realizacji będą czerpać także darczyńcy. Dlatego ta forma finansowania ma szczególne znaczenie dla projektów wspólnotowych, których realizacja wymaga zrzeszenia wokół celu, z którego później wspólnie będą korzystać udziałowcy – beneficjenci. Jest to szczególnie popularne dla budowania lub poprawiania lokalnej infrastruktury. Dowodem na to są zakończone sukcesem tego tupu projekty realizowane w Polsce, czego przykładem są schody przy ul. Chwiałkowskiego w Poznaniu. Autor projektu wpadł na pomysł, by pomalować i wyremontować szare schody, oszpecające część miasta. Projekt ogłosił na stronie polakpotrafi.pl. Odzew był olbrzymi. Uzbierano bowiem 347% kwoty potrzebnej do realizacji.
Metodą crowdfundingu jest współpraca organizacji pożytku publicznego z operatorem usług internetowych takich jak usługi pocztowe, komunikatory, portale. Przykładem kampanii fundraisingowej, która działa w ten sposób jest Skrzynka Pełna Marzeń (www.skrzynkapelnamarzen.pl). Fundacja Mam Marzenie otrzymuje od firmy Onet część przychodów z reklam zamieszczanych w jej poczcie. Niewątpliwie jest to rozwiązanie gwarantujące obustronną korzyść. Fundacja nie musi się angażować w tworzenie autonomicznej strony i internetowej prezentacji i dbać o jej pozycjonowanie korzystając z licznych odbiorców Onetu. Ten zaś zamieszczając informację o wsparciu fundacji podnosi swój prestiż w oczach użytkowników, którzy zważywszy na szczytny cel być może chętniej klikają na reklamy, podnosząc ogólne zyski internetowego operatora.
Czy selekcja wywołana kryzysem wyeliminuje tradycyjne dotychczas metody pozyskiwania funduszy? Czy zostaną one wyparte przez crowdfunding? Dla szeregu projektów to na pewno najszybsza droga do zdobycia środków, równocześnie odzew, z jakim spotyka się dany projekt daje wyobrażenie o jego pozytywnej społecznej roli, o tym czy rzeczywiście w opinii społecznej jest on potrzebny, a nie ma charakteru jedynie biurokratycznego bytu służącego transferom pieniędzy, po których nie zostanie korzystny ani trwały ślad. Na pewno nie jest to odpowiedź na wszystkie problemy trzeciego sektora w pozyskiwaniu środków na swoją działalność. Obecny czas niewątpliwie sprzyja nauce i budowaniu kadr, które skutecznie i z pasją będą budować organizacje pozarządowe na miarę oczekiwań polskiego społeczeństwa obywatelskiego.
Dagmara Chłopicka
Ludzie nie dają niczego za nic.
Fundraising to nie żebractwo, ani prośba o przysługę. To wymiana. Satysfakcja za pieniądze.
Zastanów się, co naprawdę dostaje donator i jak się to ma do jego interesu osobistego.
Prosisz o sfinansowanie usługi, na której tej osobie zależy. Dajesz jej szansę, aby zmieniła coś w świecie.
Pansa.org
