Wioski tematyczne
(Zam: 28.03.2013 r., godz. 17.38)
Kiedy wieś traci podstawy utrzymania, kiedy jest tam mniej rolników, nie przyjdzie przemysł, brakuje rzemiosła; myśli się, aby wyspecjalizować się w czymś nowym, czymś, co pasuje do nowej gospodarki – mówi Wacław Idziak, socjolog z Politechniki Koszalińskiej, animator rozwoju wsi. Można zauważyć pewną prawidłowość, że wieś, która staje się wsią tematyczną, staje się też bardziej zintegrowana, ludzie mają o czym ze sobą rozmawiać, spotykają się.
Zdaniem Ryszarda Wilczyńskiego, wojewody opolskiego, to od mieszkańców wsi zależy rozwój ich miejscowości. – Ta gleba została przygotowana do rozwiązań, w których główną rolę mogą odgrywać sami mieszkańcy, oni mogą próbować wdrożyć zupełnie nową jakość, jaką jest wieś tematyczna.
W dzisiejszych czasach do tego, aby życie na wsi stawało się dostatniejsze i ciekawsze, nie wystarczą już stare, sprawdzone sposoby. Świat się zmienia i wieś także. Dzisiaj wsi potrzebne są pomysły na działanie. Pomysły, które budując na tradycjach wiejskiego życia, jednocześnie biorą pod uwagę nowe trendy w gospodarce i kulturze. Każda wioska, która chce się rozwijać, musi swój pomysł sama wypracować i wprowadzić w życie. Oferta wiosek tematycznych jest interesującą formą połączenia wykorzystania walorów kulturowych, naturalnych oraz funkcji rolniczych miejscowości do aktywizacji turystycznej.
Wioski tematyczne same w sobie nie są światową nowością, ale w Polsce sprawdzają się znakomicie. Na początek wymieńmy kilka: Sierakowo – wioska Hobbiów, Paproty – wioska labiryntów, Dąbrowa – wioska zdrowego życia, Iwięcino – wioska końca świata i Podgórki – wioska bajki i rowerów. Do tego można jeszcze dodać Wioskę wiatru i podcieni, Aniołowo, Królestwo Żab, Biegun Zimna i Sera. W kraju rozkwita moda na wioski tematyczne. To wynik zmian zachodzących na terenach wiejskich – przechodzenia z sektora rolniczego i przemysłowego, do sektora usług. Jak się okazuje, wieś z niespotykanym motywem przewodnim to doskonały sposób na integrację mieszkańców, ale także na biznes. Mapa wiosek tematycznych w Polsce jest bardzo bogata, łącznie znajdziemy ponad 50 miejsc, które wyróżniają się w niezwykły sposób. Najwięcej jest ich w województwie warmińsko-mazurskim – 16, w podlaskim 8, po 6 w zachodniopomorskim, kujawsko-pomorskim i dolnośląskim, po 3 w opolskim i w lubelskim oraz po 2 w województwie świętokrzyskim i pomorskim.
Zapraszam czytelników do Żalna, gdzie powstała jedna z najnowszych wiosek tematycznych na Kujawach i Pomorzu – wioska kwiatowa, która początek wzięła z zamiłowań tutejszych mieszkanek do zdobnictwa, decoupage'u oraz wykonywania sztucznych kwiatów, które stały się inspiracją dla pań, by hodować prawdziwe kwiaty w ogrodach. Przed każdym domem są barwne rabaty, a przystanki autobusowe zostały ozdobione motywami kwiatowymi.
– Wieś jest teraz barwna, zadbana i kwitnąca, a przede wszystkim gotowa na przyjęcie turystów. Dzięki wiosce tematycznej mieszkańcy wspólnie działają, bawią się i integrują. Wiosną odbywają się tu parady kwiatowe! – informuje Ewa Szczypiorska, sołtys Żalna i jednocześnie prezes Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Sołectwa Żalno.
W Polsce przybywa wsi z motywem przewodnim. Na początku były one związane najczęściej z występującymi na danych terenach produktami lokalnymi. Tak powstały m.in. Ziemniakowo (Nowosiółki, woj. lubelskie), wioska grzybowa (Krzywogoniec, woj. kujawsko-pomorskie), miodowa (Wielki Mędromierz, woj. kujawsko-pomorskie) czy chlebowa (Jania Góra – woj. kujawsko-pomorskie). Teraz oferty wsi stają się coraz bardziej osobliwe. Bazują na motywach irracjonalnych, często niczym niezwiązanych z danym miejscem, ale wynikających z fantazji mieszkańców. Na terenach wiejskich turyści mogą się przenieść w świat krasnali (Szpikołosy, woj. lubelskie), na koniec świata (Iwięcino, woj. zachodniopomorskie) czy do krainy fantazji (Karwno, woj. pomorskie). Wioski tematyczne powstają najczęściej tam, gdzie upada przemysł, ludzie szukają innych perspektyw i możliwości rozwoju. Co ważne, można je tworzyć we wsiach, gdzie rozwój tradycyjnych form turystyki potencjalnie nie ma zbytnich szans.
– Wioski tematyczne nie zawsze przynoszą ogromne zyski, ale pozwalają przede wszystkim na integrację mieszkańców, ożywienie danej miejscowości. Wymagają nowych umiejętności i odgrywania nowych ról. Łatwiej uwierzyć w powodzenie klasycznej formy prowadzenia działalności gospodarczej, w której angażuje się kapitał finansowy i rzeczowy niż w realność i opłacalność przedsięwzięć wykorzystujących niematerialne czynniki rozwoju, zorientowanych na gospodarkę doznań – przyznaje dr Wacław Idziak, pomysłodawca wiosek tematycznych w Polsce.
Wioska tematyczna daje mieszkańcom możliwość zapewnienia turystom kompleksowej oferty. Mieszkańcy starają się, by ich wsie były jedyne w swoim rodzaju i wyróżniały się na tle innych. Tworzą marki produktów i miejscowości, ciągle udoskonalają ofertę. Rozwija się lokalny biznes, gospodarstwa zaczynają działać wspólnie. A to istotne, bo jak się okazuje, tylko 40 proc. gospodarstw agroturystycznych jest członkami stowarzyszeń. To stanowczo za mało. Nieumiejętność lub brak chęci nawiązywania współpracy sąsiedzkiej w celu tworzenia wspólnej, poszerzonej oferty powoduje, że dochody pozyskiwane z turystyki są nadal zbyt niskie w stosunku do możliwości. Razem łatwiej tworzyć oferty turystyki aktywnej i agroturystyki na wsi.
Warto przytoczyć przykłady wiosek tematycznych istniejących w różnych krajach na świecie, które być może dawno przeżyły już swój renesans, ale ich sukces i renoma trwają nieustannie. Miejscowość Wehrheim w Niemczech nazywa się oficjalnie od 2002 roku Wioską Jabłkową. Najbardziej znaną wioską tematyczną w Austrii jest Armschlag (mała wieś bez perspektyw: 35 domostw, 80 mieszkańców) – wioska makowa. Rocznie odwiedza ją 40 tys. turystów. Mała belgijska wieś Bovenistier dzisiaj znana jest na świecie jako Wioska Chleba. Wioska Sportu Latsch (Południowy Tyrol, Włochy) jest ulubionym miejscem treningów dla lekkoatletów z całej Europy. Wioska Muzyczna Ernen (Szwajcaria) ze swoim Tygodniem Pianistycznym, Festiwalem Muzyki Barokowej i Festiwalem Przyszłości, jest znana daleko poza granicami Szwajcarii. W USA do zakładania wiosek mieszkańcy wykorzystują głównie produkty lokalne – polowy potencjał, są tam stolice kukurydzy czy czosnku. Zarabiają na organizowaniu imprez cyklicznych. Sukcesy odnoszą także wsie tematyczne w Korei Południowej. Niewielką wioskę licząca około 50 gospodarstw realizującą projekt tarasowych upraw odwiedza w ciągu roku ponad 190 tys. turystów.
Zdaniem dra Idziaka wioska tematyczna nie jest cudownym lekarstwem na problemy wsi, nie każda wieś może i powinna być wioską tematyczną. Jest to tylko jedna z możliwości poprawy sytuacji mieszkańców wsi, szczególnie wsi leżących z dala od miast i dobrych dróg, pozbawionych wyraźnych atrakcji turystycznych, wsi, w których mawia się: tu nie ma nic ciekawego, tu nie ma perspektyw.
Stowarzyszenie Tradycyjnie Nowoczesnych dla Wsi z Długosiodła aktualnie realizuje projekt dla seniorów „Aktywni bez względu na wiek”. Na zakończenie tego przedsięwzięcia 40-osobowa grupa uczestników zajęć pojedzie z wizytą studyjną do jednej z wiosek tematycznych z Polsce.
Danuta Laskowska
W dzisiejszych czasach do tego, aby życie na wsi stawało się dostatniejsze i ciekawsze, nie wystarczą już stare, sprawdzone sposoby. Świat się zmienia i wieś także. Dzisiaj wsi potrzebne są pomysły na działanie. Pomysły, które budując na tradycjach wiejskiego życia, jednocześnie biorą pod uwagę nowe trendy w gospodarce i kulturze. Każda wioska, która chce się rozwijać, musi swój pomysł sama wypracować i wprowadzić w życie. Oferta wiosek tematycznych jest interesującą formą połączenia wykorzystania walorów kulturowych, naturalnych oraz funkcji rolniczych miejscowości do aktywizacji turystycznej.
Wioski tematyczne same w sobie nie są światową nowością, ale w Polsce sprawdzają się znakomicie. Na początek wymieńmy kilka: Sierakowo – wioska Hobbiów, Paproty – wioska labiryntów, Dąbrowa – wioska zdrowego życia, Iwięcino – wioska końca świata i Podgórki – wioska bajki i rowerów. Do tego można jeszcze dodać Wioskę wiatru i podcieni, Aniołowo, Królestwo Żab, Biegun Zimna i Sera. W kraju rozkwita moda na wioski tematyczne. To wynik zmian zachodzących na terenach wiejskich – przechodzenia z sektora rolniczego i przemysłowego, do sektora usług. Jak się okazuje, wieś z niespotykanym motywem przewodnim to doskonały sposób na integrację mieszkańców, ale także na biznes. Mapa wiosek tematycznych w Polsce jest bardzo bogata, łącznie znajdziemy ponad 50 miejsc, które wyróżniają się w niezwykły sposób. Najwięcej jest ich w województwie warmińsko-mazurskim – 16, w podlaskim 8, po 6 w zachodniopomorskim, kujawsko-pomorskim i dolnośląskim, po 3 w opolskim i w lubelskim oraz po 2 w województwie świętokrzyskim i pomorskim.
Zapraszam czytelników do Żalna, gdzie powstała jedna z najnowszych wiosek tematycznych na Kujawach i Pomorzu – wioska kwiatowa, która początek wzięła z zamiłowań tutejszych mieszkanek do zdobnictwa, decoupage'u oraz wykonywania sztucznych kwiatów, które stały się inspiracją dla pań, by hodować prawdziwe kwiaty w ogrodach. Przed każdym domem są barwne rabaty, a przystanki autobusowe zostały ozdobione motywami kwiatowymi.
– Wieś jest teraz barwna, zadbana i kwitnąca, a przede wszystkim gotowa na przyjęcie turystów. Dzięki wiosce tematycznej mieszkańcy wspólnie działają, bawią się i integrują. Wiosną odbywają się tu parady kwiatowe! – informuje Ewa Szczypiorska, sołtys Żalna i jednocześnie prezes Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Sołectwa Żalno.
W Polsce przybywa wsi z motywem przewodnim. Na początku były one związane najczęściej z występującymi na danych terenach produktami lokalnymi. Tak powstały m.in. Ziemniakowo (Nowosiółki, woj. lubelskie), wioska grzybowa (Krzywogoniec, woj. kujawsko-pomorskie), miodowa (Wielki Mędromierz, woj. kujawsko-pomorskie) czy chlebowa (Jania Góra – woj. kujawsko-pomorskie). Teraz oferty wsi stają się coraz bardziej osobliwe. Bazują na motywach irracjonalnych, często niczym niezwiązanych z danym miejscem, ale wynikających z fantazji mieszkańców. Na terenach wiejskich turyści mogą się przenieść w świat krasnali (Szpikołosy, woj. lubelskie), na koniec świata (Iwięcino, woj. zachodniopomorskie) czy do krainy fantazji (Karwno, woj. pomorskie). Wioski tematyczne powstają najczęściej tam, gdzie upada przemysł, ludzie szukają innych perspektyw i możliwości rozwoju. Co ważne, można je tworzyć we wsiach, gdzie rozwój tradycyjnych form turystyki potencjalnie nie ma zbytnich szans.
– Wioski tematyczne nie zawsze przynoszą ogromne zyski, ale pozwalają przede wszystkim na integrację mieszkańców, ożywienie danej miejscowości. Wymagają nowych umiejętności i odgrywania nowych ról. Łatwiej uwierzyć w powodzenie klasycznej formy prowadzenia działalności gospodarczej, w której angażuje się kapitał finansowy i rzeczowy niż w realność i opłacalność przedsięwzięć wykorzystujących niematerialne czynniki rozwoju, zorientowanych na gospodarkę doznań – przyznaje dr Wacław Idziak, pomysłodawca wiosek tematycznych w Polsce.
Wioska tematyczna daje mieszkańcom możliwość zapewnienia turystom kompleksowej oferty. Mieszkańcy starają się, by ich wsie były jedyne w swoim rodzaju i wyróżniały się na tle innych. Tworzą marki produktów i miejscowości, ciągle udoskonalają ofertę. Rozwija się lokalny biznes, gospodarstwa zaczynają działać wspólnie. A to istotne, bo jak się okazuje, tylko 40 proc. gospodarstw agroturystycznych jest członkami stowarzyszeń. To stanowczo za mało. Nieumiejętność lub brak chęci nawiązywania współpracy sąsiedzkiej w celu tworzenia wspólnej, poszerzonej oferty powoduje, że dochody pozyskiwane z turystyki są nadal zbyt niskie w stosunku do możliwości. Razem łatwiej tworzyć oferty turystyki aktywnej i agroturystyki na wsi.
Warto przytoczyć przykłady wiosek tematycznych istniejących w różnych krajach na świecie, które być może dawno przeżyły już swój renesans, ale ich sukces i renoma trwają nieustannie. Miejscowość Wehrheim w Niemczech nazywa się oficjalnie od 2002 roku Wioską Jabłkową. Najbardziej znaną wioską tematyczną w Austrii jest Armschlag (mała wieś bez perspektyw: 35 domostw, 80 mieszkańców) – wioska makowa. Rocznie odwiedza ją 40 tys. turystów. Mała belgijska wieś Bovenistier dzisiaj znana jest na świecie jako Wioska Chleba. Wioska Sportu Latsch (Południowy Tyrol, Włochy) jest ulubionym miejscem treningów dla lekkoatletów z całej Europy. Wioska Muzyczna Ernen (Szwajcaria) ze swoim Tygodniem Pianistycznym, Festiwalem Muzyki Barokowej i Festiwalem Przyszłości, jest znana daleko poza granicami Szwajcarii. W USA do zakładania wiosek mieszkańcy wykorzystują głównie produkty lokalne – polowy potencjał, są tam stolice kukurydzy czy czosnku. Zarabiają na organizowaniu imprez cyklicznych. Sukcesy odnoszą także wsie tematyczne w Korei Południowej. Niewielką wioskę licząca około 50 gospodarstw realizującą projekt tarasowych upraw odwiedza w ciągu roku ponad 190 tys. turystów.
Zdaniem dra Idziaka wioska tematyczna nie jest cudownym lekarstwem na problemy wsi, nie każda wieś może i powinna być wioską tematyczną. Jest to tylko jedna z możliwości poprawy sytuacji mieszkańców wsi, szczególnie wsi leżących z dala od miast i dobrych dróg, pozbawionych wyraźnych atrakcji turystycznych, wsi, w których mawia się: tu nie ma nic ciekawego, tu nie ma perspektyw.
Stowarzyszenie Tradycyjnie Nowoczesnych dla Wsi z Długosiodła aktualnie realizuje projekt dla seniorów „Aktywni bez względu na wiek”. Na zakończenie tego przedsięwzięcia 40-osobowa grupa uczestników zajęć pojedzie z wizytą studyjną do jednej z wiosek tematycznych z Polsce.
Danuta Laskowska
Napisz komentarz
- Treść komentarza powinna być związana z tematem artykułu.
- Komentarze ukazują się dopiero po uzyskaniu akceptacji administratora.
- Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
- Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
